از قدیم الایام تا حالا مرتب کردن صورت از کارهای همیشگی آقایون بوده است. در قدیم معمولا از لوازم نک تیزی مثل تیغ برای اصلاح استفاده می کردند که به مرور بر کیفیت این تیغ ها افزوده شده است. اما مسئله ای که وجود داره اینه که هرچقد این تیغ ها با کیفیت باشن بازم به پوست شما آسیب میرسونن. به خاطر همین موضوعه که ماشین های اصلاح اختراع شدند.
ماشین های اصلاح بر حسب نوع کارایی که دارند در دو نوع تریمر و ریش تراش طراحی شدند؛ مثلا تریمرها قابلیت اصلاح از ته را ندارند که برعکس آن ریش تراش ها یا به اصطلاح شیور Shaver ، قابلیت اصلاح از ته را دارند.
اولین نوع ریش تراش ها در سال 1930 توسط Jacob Schick ساخته شد. مزیت اصلی که این ریش تراش ها یا تیغ ها داشت در این بود که بدون کف ریش تراشی میشد صورت را اصلاح کرد. این رویه سالها طول کشید تا مردم به ماشین های اصلاح رو بیارند.
فیلیپس و رمینگتون از اولین تولید کنندگان ماشین های اصلاح بودند. فیلیپس که از همون ابتدای کار با طراحی ریش تراش های خود تونست گام بزرگی در این عرصه برداره و همچنان جز بهترین هاست.
تیغ ماشین های اصلاح عموما به دو دسته چرخشی و فویلی (نوسانی) تقسیم می شوند. نمیشه گفت که کدوم ریش تراش بهتره، چون هر کدوم از این ها طرفدارای مختص خودشون را دارند.
فیلیپس تو تولید ریش تراش های چرخشی بی رقیبه و یکه تاز این عرصه ست و تنها شرکتی که دنبالشه رمینگتون است. اما تولید کنندگان ریش تراش های فویلی زیادند که از معتبر ترین اونها میتونیم به پاناسونیک و براون اشاره کنیم. عموما ریش تراش های چرخشی از سه تیغه و ریش تراش های فویلی از یک تا پنج تیغ تشکیل شده اند.
هر کدام از شرکت های تولید کننده ریش تراش با توجه به فناوری و تکنولوژی که دارند مدعی هستند که بهترین ریش تراش ها را تولید می کنند. ریش تراش های چرخشی فیلیپس دو لبه هستند که یه تیغ مورو بلند میکنه و اون یکی مورو قطع میکنه؛ تیغه های V شکل فیلیپس جز جدیدترین نوآوری های فیلیپس محسوب میشه. در جدیدترین ریش تراش های پاناسونیک هم که از فناوری نانو استفاده شده، با زاویه ی برش بهینه 30 درجه موها را اصلاح می کند.
پوشش فلزی ریش تراش ها اهمیت زیادی دارند؛ یعنی این پوشش باید به گونه ای باشه که موها بلند و کوتاه رو به سمت تیغه ها هدایت کنه. فلز فویلی ریش تراش های براون سوراخ های لونه زنبوری دارند، که باعث میشه موهای صورت در هر جهتی که باشند گیر بیوفتند. پاناسونیک تو مدل های جدیدش از رول های لغزان استفاده کرده تا پوست رو ملتهب نکنه. فیلیپس هم رو تیغه های سری 7000 خودش از ذرات ریزی استفاده کرده تا برای پوست های حساس مناسب باشه.
ازونجایی که سطح صورت صاف نیست، شرکت های تولید کننده ریش تراش به منظور اصلاح تمامی قسمت های صورت، تکنولوژی جدیدی رو در سر ریش تراش ها بکار بردند تا بصورت شناور حرکت کنه و تمامی قسمت های صورت رو کاور کنه. مثلا براون رو سر ریش تراش های خودش موتور لغزشی تعبیه کرده تا با سرعت بیشتری اصلاح انجام بشه.
در گذشته ریش تراش های اصلاح در حالت خشک طراحی شده بودند؛ ولی امروزه شاید بشه گفت که اکثر تولید کنندگان ریش تراش های خود را در حالت مرطوب یا به اصطلاح واترپروف تولید می کنند. اما باید این موضوع رو در نظر بگیرید که هنگام استفاده از محصولاتی که به عنوان واتر پروف (ضد آب) معرفی شده اند میزان مقاومت آنها را در نظر بگیرید. توصیه میشه که از ریش تراش ها زیر دوش استفاده نشه اما زمانی که شرکت سازنده آن ها را کاملا ضد آب معرفی میکنه استفاده از آنها زیر دوش هم مانعی نداره.
البته موضوع مهمی که باید توجه داشته باشید اینه که نباید وقتی ریش تراشتون به شارژه ازش استفاده کنید چون خطرناکه. به همین خاطره که شرکت های سازنده ریش تراش های ضد آب مدارشون رو طوری طراحی کردند که هنگام شارژ شدن کار نکنند.
اصولا ماشین های ریش تراش به دو دسته با باتری و بدون باتری تقسیم میشن. ریش تراش هایی که با برق کار میکنند دور موتور بالایی دارند و قدرت بالایی موهارو میکنن، اما باید همیشه نزدیک یه پریز کار اصلاحتون رو انجام بدین. اما ماشین های با باطری باز خودشون به دو دسته باتری قابل شارژ و غیر قابل شارژ تقسیم میشن.
باتری های قابل شارژ قیمت ماشین اصلاح رو بالا میبرند اما باتری های غیر قابل شارژ باید مرتبا عوض بشن و درنتیجه هم هزینه نهایی کمتری دارند و هم کمتر محیط زیست آلوده می کنند.
البته نکته ای که باید در ماشین های اصلاح با باتری در نظر گرفت، نوع باتری مورد استفاده در ریش تراش هاست.
انواع باتری های مورد استفاده در ماشین های اصلاح عبارتند از: «نیکل-کادمیم» (NiCd)، «نیکل هیدرید فلز» (NiMH)، «لیتیوم یون» (Li-ion) و «لیتیوم یون پلیمر» (Li-ion polymer) یا لیتیوم پلیمر. فلز نیکل هیدرید مثل نیکل کادمیمه اما ظرفیتش دو سه برابر بیشتره. به این دو نوع باتری «اثر حافظه» میگند، چون قبل از شارژ مجدد، باید کامل تخلیه شه وگرنه مقداری از ظرفیتش رو از دست میده. اما باتری لیتیوم یون این مشکل رو ندارند و بهتره حتی قبل از تخلیه ی کامل شارژ بشن. باتری های لیتیوم پلیمر هم نسل جدید از باتری ها هستند، که این باتری ها خصوصیات مثبت باتری لیتیوم یونی را دارند با این تفاوت که سبک و شکل پذیرند و برای تلفن های همراه مناسبند.
شارژ شدن یک باتری نیکل هیدرید بیش از 8 ساعت است و بین 30 تا 60 دقیقه شارژدهی دارد؛ در مقابل باتری های لیتیوم یونی عموما بین 1 تا 2 ساعت شارژ کامل میشن و حدود یک ساعت شارژدهی دارند. از همین جا میشه تشخیص داد که ریش تراش های دارای باتری لیتیوم یونی قیمت بالاتری دارند.
برخی از شرکت های معتبر همراه ریش تراش های خود به پایه شستشو هم ارائه میدند که این پایه ها علاوه بر شارژ کردن ریش تراش، تیغه را هم شستشو میدند.
صفحه نمایش، قبلیت تنظیم سرعت موتور و نوع خط زن از امکاناتی هستند که در ریش تراش ها متفاوت هستند و وجود هرکدوم قیمت ریش تراش بالاتر میبره.